Wampiry?
19 września, 2007Tak, tym razem tak. Już tyle mi się śniło, że wampiry też musiały się w końcu trafić. Aż strach myśleć, jak ludzie tu będą z Googla wchodzili po jakichś hasłach typu w.a.m.p.i.r.y.c.z.n.e. l.o.l.i.t.k.i. Już się boję. [Po chwili zastanowienia: napisałam „ludzie”? Hm. ]
Akcja ma miejsce w jakimś domku nad morzem.
Otóż było mi zimno. Dlatego szukałam jakiegoś płaszcza, który zapewniłby mi odporność na działanie wspomnianego żywiołu. Pierwszy wybór padł na ubiór pewnego wampira [byłam wśród nich, chociaż wampirzycą mnie nazwać nie szło] i jego puste w tym momencie legowisko, nad którym wisiała lista statystyk tegoż wampira, coś jak karta postaci. Tam też była wzmianka o odporności na zimno, więc bardzo mi to odpowiadało. Jednak szybko okazało się, że istnieje sweter zapinany na zamek błyskawiczny, który ma lepsze działanie. Zatem wzięłam go od kolegi [konkretniej: Mola], który jak się okazało miał pod spodem koszulkę na ramiączkach, koloru białego w drobne czerwone groszki i z czarnym playboyowskim króliczkiem na piersi].
Gdzie wampiry, tam tylko wypatrywać ich łowców… Pojawia się jeden z nich, nagle w moim towarzystwie zostaje tylko jeden wampir – cel nowej postaci. Uciekam, bo co się będę mieszała w ich sprawy. Oczywiście zostaje to źle zrozumiane. W momencie, gdy dotykam klamki słyszę w umyśle głos łowcy, który ozjamia mi, że na klamkę nałożył czar [?], czy coś w tym rodzaju, „przyszłości”, dzięki czemu jest w stanie poznać każde moje następne posunięcie. Zakładam, że blefuje i zwiewam dalej. Jestem podejrzewana o posiadanie jakiegoś niezwykle cennego miecza, o czym również mi mówi ten dziwny osobnik. Uciekam, on mnie dogania, nie mam miecza, chce mnie zabić, nic ciekawego.
Jakoś przeżyłam i następuje zmiana wątku…
Wybrzeże morskie. Coś jakby mały port. Matka chrzestna mojej matki [kobieta ma ponad 70 lat] wyciąga z morza za pomocą wózka widłowego wielką, wymoczoną kromkę chleba tostowego i kładzie ją na paletę w pobliżu takich samych. Teraz mają przeschnąć sobie… Tymczasem my – drużyna złożona ze mnie, samca i dwóch innych osób ma ruszyć w podwodną podróż przyczepą kempingową. Trzy z tych osób mają flash jak Desmond w lostach [ ;] ], że ta czwarta – Maniek U., z którym miałam ‚przyjemność’ pracować – w jakiś sposób się odłączy od pozostałych i zacznie się oddalać, co skończy się jego zgubą. Ale. Opisujemy to słowami „Oderwie się i będzie dryfował w stronę równika”.
I wreszcie się budzę ;)
czemu wykropkowałaś wampiryczne lolitki? :P (nie mogłem się powstrzymać :D)
- autor: Maeghkelek 19 września, 2007 at 11:06 pmjak już ci mówiłem, końcówka najlepsza, szczególnie chleb tostowy i wózek widłowy :D
W każdym razie pewnie wykropkowałam na darmo :P
- autor: womanek 20 września, 2007 at 8:20 amPrawda, akurat chleb tostowy i mnie zdziwił.
Musze powiedziec, że wykropkowane w.a.m.p.i.r.y.c.z.n.e. l.o.l.i.t.k.i. to jest genialne posunięcie. Wpisując owe hasło w googlach wyskakuje tylko jedna strona, domyślmy się jaka…
- autor: brzydal 23 września, 2007 at 7:32 pm_-_”
Mam nadzieję, że nikt inny o tym nie pomyśli.
- autor: womanek 23 września, 2007 at 7:49 pmzauważ,że ‚wampiryczne lolitki’ też będą wyłapywane przez google, bo pojawiają się w komentarzach… już w dwóch : P
- autor: [ ] 24 września, 2007 at 12:47 amNiestety, zdązyłam zwrócić na to uwagę. Poza tym, panowie, najwyraźniej tylko jedna osoba doszła dalej niż do tego googlowego hasła ;)
- autor: womanek 24 września, 2007 at 7:35 am